Hayatı aksatan teyzeler

İstanbul'u ve bütün büyük şehirleri bekleyen çok büyük bir tehlike var. Günlük yaşam kilitlenicek. Teknolojik herşey son bulacak. Sokağa çıkmak istemeyeceksiniz. Hiçbir zaman göründükleri kadar masum olmayan hayatı aksatan teyzeler bunlar. Onlara karşı koyabilmek için herşey çok geç. Çünkü onlar artık her yerdeler. Şimdiye kadar onları hafife almakla hata ettik.

İlk olarak bu teyzeler her türlü teknolojik aletin karşısındadırlar. Kendilerine defalarca anlatılmış olsa da telefonlarla kavga ederler. Ayrıca yoldan geçenlere elinde telefon ile attıkları anlamaz bakışlar ile tehdit unsuru oluştururlar. Her an 30 dakikanızı kaybetmenize sebep olabilirler.

Bir başka teknolojik cihaz olan ATM makinalarına da düşmandır bu teyzeler. Hepsinin para ile yapacak çok şeyi vardır ve ekranda yazan herşeyi (reklamlar dahil) en az 2 kere okurlar. Ve yine tabi ki etraftakilere atılan anlamaz bakışlar ile birilerini her an kitleyebilirler. Ayrıca ihtiyacı olan parayı da bir kerede çekmezler.

Ulaşımda daha büyük sorun oluşturur bu teyzeler. Eğer bir otobüsün içerisindeyseniz yol kenarında otobüsü/minibüsü durdurmak için çırpınan bir teyze görürseniz bu her zaman onun otobüse bineceği anlamına gelmez. Panikle içeri bir başörtülü kafa uzanır ve "bilmemnerden geçiyo mu?" dedikten sonra olumsuz cevabı duymadıkları için bir ayaklarını zar zor otobüse atarlar. Şoförün ısrarlı tutumuyla anladıktan sonra da geçecek her otobüse tekrar tekrar soracak olmasına rağmen "hangi otobüs geçer ordan?" diye 2 kere daha sorduktan sonra duraklarına geri dönerler.

Eğer durakta bir hayatı aksatan teyzenin arkasında bekliyorsanız az önceki sorgu kısmını da yaşamamışsanız yine sizi sıkıntılı bir durum beklemektedir. Özgüvenle önden koşan teyze "pismiiiii" diyerek zorlukla otobüse tırmandıktan sonra akbili hiçbir zaman tek denemede basamaz. O aletin ekranına basanlar, şoförün suratına sallayanlar, boş boş elindekine bakanlar olur genelde. Basamadan geçtiği için de şoför tekrar çağırır bu teyzleri. Bu esnada özgüvenli pehlivan benzeri duruşundan yanından sıyrılıp otobüsün arka taraflarına ilerlemeniz de mümkün değildir.

Otobüsün içerisinde de terör estirirler. Yer vermeyenlerin kafasına paketleri ile vurarak ya da durdukları yerde devamlı sızlanarak niyetlerini belli ederler. Birçoğu da ilk 30 saniyeden sonra yer vermeniz durumunda teşekkür etmeyerek aşağılar bakışlarla geçip otururlar. Böylelikle hemcinslerinin ilerde birçok benzer durumda ayakta kalmalarına sebep olurlar.

Kaldırımda ilerlerken de bu teyzeler büyük dert olur. Kendilerine eşit genişlikteki poşetleri ile yanından geçmenize asla olanak vermezler. Ayrıca zigzaglar çizerek yürüdükleri için ve geçerken poşetlerine bile çarpmanız durumunda çıngar çıkaracakları için bir süre araçların arasından yürünebilir. Yol buna da müsait deilse ve mecburen bir hayatı aksatan teyzenin arkasından ilerlemek zorundaysanız da son derece dikkatli olmalısınız çünkü her an vitrinde gördükleri birşey bütün akıllarını alır ve aniden durup kenara hiç çekilmeden oldukça uzun bir süre ona bakmaya başlarlar.

Bu yazıyı okuduktan sonra "ay yazık o teyzelere de" diyenleri duyar gibiyim. Belki onlara çok yazık ama onların genellikle yetişmeleri gereken yerler yok. Tamamen keyfi olarak sokağa çıkıyorlar. Benim yetişeceğim bir sınav, ders ya da bitmek üzere olan bir banka mesaisinden daha önemli değil onların yapacağı şeyler. Etrafımda bu hayatı aksatan teyzeleri gördükçe daralıyorum o yüzden. Karşılaşmamaya özen göstersem de sabah 8 otobüsünde bile en az 5 tanesini görüyorum. Elimden birşey gelmiyor geriliyorum.