Yerle yeksan oldum

Bu da başıma geldi sevgili okur. Değerli ahbabım hem okur hem yazar ile buluşup birşeyler yiyelim diye evden çıkma kararı vermemle başladı olay. Ayrıca düşününce bu olay yaşanacağının her türlü ipuçlarını vermişti. Ayağıma göre bot bulamamış olup düz taban papuçlarla sokağa çıkmam ve gülenlere gülmem ile kendi hazin sonumu hazırlamış oldum bir bakıma.

Evimden çıkıp dünyadaki en eğimli otoparklarından birisini geçerken stratejik olarak olayı kafamda çözüm bütün handikaplara rağmen kayıp düşmeden dünyadaki en eğimli parklardan birisine geldim. Gördüm ki parkın yürüme yolu buz pistine dönmüş. Tam olarak buz da değil. Karın ezilmiş erimiş donmuş olan o en sevimsiz ve en kaygan hali. O anda 12 silindirli bir motormuşçasına çalışan beynim bana süper bir fikir sundu. Buz tutmuş yol yerine parkın üstü basılmamış karlarla dolu olan çim alanından yürüyerek kaymayı engelleyecektim. Ancak o eğimli çim alana attığım 3. adım ile ayağımın altında varlığı son bulan karlar beni çamurla muhattap ederek adeta bir çınar gibi sırtüstü devrilmeme sebep oldu. Güzelim üstüm başım da çamura bulanmış oldu böylelikle. Bu olayın tek eğlenceli yanı ise kış günü olmasına rağmen karda buzda değil de çamurda kayıp düşmem oldu. Uzunca bir süredir ağrımayan dizim ise isyan edercesine tekrar başladı ağrımaya. Hepinizse kayıp düşmesiz günler dilerim sevgili okurlar.